Zasada działania silnika rakietowego.

Chyba główną zaletą silnika rakietowego jest fakt, że w trakcie spalania nie pobiera on tlenu z otoczenia, a z własnego zbiornika, dzięki czemu jest zdolny do działania w próżni czy pod wodą. Silnik rakietowy będący już jednym z rodzajów silników odrzutowych także ma swoje rodzaje:
  -> chemiczny silnik rakietowy,
  -> silnik jonowy,
  -> silnik plazmowy,
  -> hipotetyczny silnik fotonowy.
Można je również dzielić ze względu na rodzaj paliwa. Podział jest prosty: paliwo ciekłe lub stałe przy czym te na paliwo stałe są znacznie gorsze i słabsze.
Spotykane są także hybrydy, tj. ze stałym reduktorem i ciekłym utleniaczem.

Silnik rakietowy charakteryzuje się trzema podstawowymi parametrami:
  -> ciągiem,
  -> czasem pracy,
  -> impulsem właściwym.

CIĄG -> siła jaka towarzyszy wyrzucaniu substancji roboczej przez dysze, oznaczany dużą literą P.
CZAS PRACY ->  oznaczany literą t. Ze względu na parametr silniki są dzielone na startowe i marszowe.
IMPULS WŁAŚCIWY -> określa się impuls właściwy jako impuls przypadający na jednostkę masy lub ciężaru paliwa bądź samego paliwa.
                                                              Iw = (Ft)/Q gdzie:
F-> ciąg,
 t -> czas pracy silnika,
Q-> ciężar paliwa
Iw-> impuls właściwy względem ciężaru.

Zasada działania w wielkim skrócie:
Paliwo jest spalane przy pomocy utleniacza, spaliny wydostając się przez dyszę silnika są wyrzucane z ogromną prędkością co powoduje zaistnienie zjawiska odrzutu oraz nadanie przyspieszenia.